اگر قصد خرید تلویزیون با صفحه نمایش بزرگ را دارید، پیشنهاد میکنیم پیش از هر کار این مقاله را تا به انتها مطالعه کنید، شاید بتوانید جایگزین بهتری با هزینهی کمتر و خروجی بزرگتر را نیز در نظر بگیرید. بله، امروزه با بالا رفتن کیفیت نمایش پروژکتورها، این ابزارها که روزگاری تنها در موارد محدودی به کار گرفته میشدند، کاربری بیشتری یافتهاند و سر از خانهی گیکها درآوردهاند. بیایید به برخی از نقاط مثبت و منفی این ابزارهای نمایش بپردازیم و ببینیم آیا میتوانیم آن را جایگزین تلویزیون کنیم، یا خیر.
جالب است بدانید نه تنها هزینهی راهاندازی یک پروژکتور چندان زیاد نیست، بلکه جای زیادی اشغال نکرده، وزن کمی دارد و از همه مهمتر صفحه خروجی بزرگتری را با قیمت بسیار کم به شما هدیه میکند و نصب و راهاندازیاش به مراتب سادهتر از آن چیزی است که فکرش را میکنید. در این مقاله به بررسی مزایا و معایب پروژکتورها خواهیم پرداخت و اینکه چرا چنین وسیلهای حقیقتاً برای بسیاری مناسبتر است.
اصول اولیه پروژکتورها
پروژکتورهای نمایش از جلو در حقیقت سامانهای دو تکه هستند: یک پروژکتور که تصاویر را ایجاد میکند و صفحهی مخصوصی که آن را بازتاب میدهد. دانستن اینکه پروژکتورها از دو بخش اصلی تشکیل شدهاند، برخی افراد ناشی را میترساند و آنها از خرید و نصب آن صرفه نظر میکنند. در حالی که این کار بسیار ساده و سهل است. پروژکتورهای مورد نظر ما عموماً با یکی از این سه فناوری تولید شدهاند: DLP، LCD یا LCOS.
پروژکتورهای LCD اصولاً با همان فناوری ساخته شدهاند که در تلویزیونهایی با پنل تخت (Flat-Panel) شاهدش هستیم. در واقع، پروژکتورهایی از این دست در حوزهی قیمتی ارزان تا متوسط جای میگیرند. البته مدتی قبل آنها را میتوانستیم در دستهی پروژکتورهای اقتصادی یا بسیار ارزان قیمت جای دهیم، اما با توجه به پیشرفتهایی که در برخی از مدلهای جدید صورت گرفته قدری بر قیمت تمام شدهی آنها افزوده شده است. اپسون، برای نمونه در این چند سال گذشته پروژکتورهای بسیار خوبی تهیه و به بازار عرضه کرده است.
پروژکتورهای DLP یا پردازش رقومی نور (Digital Light Processing) از تراشههای کوچکی با میلیونها آینهی کوچک تشکیل شدهاند. این دسته از پروژکتورها در محدودهی قیمتی بسیار ارزان تا فوق گران جای میگیرند که نه تنها برای استفادههای شخصی بلکه برای سالنهای سینما نیز کاربرد دارند. نمایش دیجیتال در سالنهای سینما اغلب با استفاده از پروژکتورهای DLP صورت میگیرد. هر چند نسبت کنتراست و سطح مشکی تصویر خروجی آنها به خوبی بسیاری از پروژکتورهای LCOS یا مدلهای LCD نیست، اما وضوح نمایش حرکت آن بهتر از سایر نمونههاست. به همین خاطر از پروژکتورهای DLP زیاد تعریف نمیکنیم، اما عموماً کیفیت تصویر آنها خیلی خوب است.
LCOS یا پروژکتورهای کریستال مایع بر روی سیلیکون (liquid Crystal on Silicon) را میتوان نمونهای هیبریدی (دوگانه) و از ترکیب دو نوع پروژکتور پیشین – یعنی DLP و LCD – دانست. که بر روی صفحه آینهای آن لایهای از کریستال مایع قرار دارد. از این گذشته سطح رنگ مشکی و نسبت کنتراست هر دو در حد بسیار عالی است. پروژکتورهای کمپانی JVC برای نمونه (که سری D-ILA نام دارند) بهترین نسبت کنتراست ممکن را در این بین ارائه میکنند. از نظر کیفیت، پروژکتورهای سری SXRD شرکت سونی نیز با فاصلهای کم در مقام دوم قرار میگیرند. محدودهی قیمتی این سری از پروژکتورها از متوسط تا گران قیمت جای دارد، البته پروژکتورهای سری 4K سونی بسیار گران قیمت و در عین حال پیشرفته هستند.
فواید پروژکتورها
اندازه: این یکی از مواردی است که در وهلۀ اول به نظر میآید و از عوامل مهم در انتخاب پروژکتور مناسب با توجه به نیاز فرد است. شخصاً یک پروژکتور با عرض نمایش 3.6 متر یا 144 اینچ در خانه دارم که میتواند به خوبی فیلمها را به نسبت 2.35:1 نمایش دهد؛ و در حالت تصویری 16x9، شخصیتهای فیلم تقریباً اندازهی واقعی خودشان هستند، شاید هم قدری بزرگتر! و در حالت کلوزآپ، سر کاراکتر فیلم تقریباً 1.2 متر میشود.
بیایید از منظر دیگری به این موضوع نگاه کنیم: تماشای فیلم «ارباب حلقهها» با نسبت 2.35:1 در صفحهی نمایشی که تقریباً تمامی فضای دیوار روبروی شما را پر میکند حقیقتاً بسیار جذاب است. به تازگی هم، از تلویزیونی که در خانه داشتم به عنوان نمایشگر رایانه استفاده میکنم. که به دلیل ابعاد بسیار بزرگ و خوبی که دارد خود تماشاخانهای تمام عیار به شمار میرود.
در صفحات کوچک، تلویزیونهای پنجاه اینچ و بیشتر، نمیتوانید تمامی جزئیاتی که در فیلمهای فول اچدی (1080 پیکسل) وجود دارد را از نزدیک ببینید. و با توجه به فاصلهی متوسط 3 متری که از تصویر داریم، چشم قادر به تشخیص تمامی موارد موجود در آن نیست. اما زمانی که این ابعاد را به 100 اینچ یا بیشتر ارتقا میدهید، میتوانید تک تک موهای فرد را بشمارید.
اینجاست که پروژکتورهای 4K وارد بازی میشوند. هر چند گمان میکنم کیفیت اولترا اچدی در تلویزیونهای 4K کیفیت جالبی نیست، پروژکتورهای 4K انتخابی ایدهآل به شمار میروند. اصولاً هر چه تصویر بزرگتر میشود نیاز به رزولوشن بالاتر خواهیم داشت. اغلب افراد احتمالا قادر به تشخیص پیکسلها در تصویری 150 اینچ از فاصله 2.5 تا 3 متری هستند. متأسفانه در حال حاضر پیدا کردن پروژکتورهای اولترا اچدی سختتر از تلویزیونهای اولترا اچدی شده است. اگر میخواهید ابعاد و اندازهی ایدهآل صفحه نمایش، فاصله تماشا و وضوح تصویر را در چنین دستگاههای 4K بدست آورید، بهتر است به این ماشین حساب که کریس هینونز آن را تهیه کرده مراجعه کنید.
باید توجه داشته باشید تصاویر کم کیفیتی که در DVDهای معمولی یا شبکههای داخلی پخش میشوند در چنین دستگاههای نمایش با کیفیتی عذاب آور خواهد بود. بدتر از همه اینکه با تهیه چنین تجهیزاتی، خانهی شما به پاتوق فیلم بازیهای دوستان و آشنایان بدل شده و بیش از آن چیزی که برای خرید تجهیزات صوتی و تصویری هزینه کردهاید، باید برای پذیرایی از میهمانان دائمی سرمایهگذاری کنید!
دیدن راحتتر تصاویر: شاید بعضی از شما از خود بپرسید تماشای چنین تصاویر بزرگی به چشم آسیب نمیزند؟ در حقیقت، قضیه برعکس تصور شماست. پر کردن درصد بیشتری از فضای قابل مشاهده شما با درخشندگی متوسط بر روی صفحهی نمایش بزرگ برای چشم آزار دهنده نیست. و بیشتر شبیه سینمای واقعی است که اغلب بیش از 5 واحد نوری (فوت لمبرت) یا بیشتر تولید نمیکند )بر روی صفحه نمایش من، اغلب پروژکتورها چیزی بین 30 تا 40 واحد نور تولید میکنند؛ و یک LED LCD میتواند تا سه برابر آن نور تولید کند.(
فضای مورد نیاز
اگر پروژکتور را بر روی سقف نصب کنید، صفحه آن میتواند بر روی دیوار تشکیل شود. نصبهای گران قیمتتر شامل صفحات جمع شدنی نیز هستند که صفحه پروژکتور در سقف جمع شده و زمانی که از پروژکتور استفاده نمیکنید از نظر محو میشوند. برخی افراد نیز ترجیح میدهند دیوار را به خوبی رنگ کنند و دیگر صفحه نمایش نخرند، اما شخصاً این کار نمیپسندم.
البته میتوانید در حالت معمول تلویزیون خود را به دیوار نصب کنید، اما بسیاری این کار را نمیکنند. البته این تلویزیونها در مقایسه با صفحه بسیار سبک مورد نیاز پروژکتورها بسیار سنگین هستند، و حتی اگر از دستتان رها شود باز هم احتمال آسیب به آن بسیار کم خواهند بود.
معایب
نور: خب، این مشکل بزرگی در نوع خود است. فرقی نمیکند که پروژکتور شما تا چه حد پرنور باشد، و باز هم فرقی نمیکند که صفحه نمایش شما از چه مادهای شکل گرفته است، هر نور محیطی که در اتاق وجود دارد میتواند به تصویر نهایی شما آسیب برساند. تجربهی تماشای تلویزیون با نوری که بر روی آن سایه افکنده را فراموش کنید، چرا که باید بتوانید کنترل تمام عیاری بر روی نور اتاق داشته باشید، در غیر این صورت تنها شبها میتوانید به تماشا بنشینید. در سینمای خانگی که شخصاً برای خود ایجاد کردهام، روزها قدری نور وارد محیط میشود، هر چند آنقدر نیست که برای کیفیت تصویر تاثیر منفی داشته باشد ولی به همین خاطر است که تنها شبها میتوانم کیفیت دستگاههای پروژکتور را آزمایش و بررسی کنم که نهایتاً به تجربهی عجیب و غریبی منجر شده است.
لامپها: تقریباً تمامی پروژکتورها از لامپهای UHP استفاده میکنند، که میتواند چند هزار ساعتی کار کند و بعد از آن نیز میتوان با چند صد دلار دوباره آن را به حالت اول برگرداند. حدوداً هر دو سال یک بار باید آن را تعویض کنید که رابطه مستقیمی با میزان استفاده شما دارد. البته میتوان لامپهای UHP را با لامپهای LED ارزانتر جایگزین کرد، ولی این لامپها نیز هزینهی بالایی در پی دارند و کارایی لامپهای UHP را ندارند.
عادات عجیب و غریب: با استفاده از این پروژکتورها، برخی از عادات روزمره شما به طرز عجیبی تغییر خواهند کرد. مثلاً؛
البته این موارد پس از سالها استفاده از پروژکتور در اینجانب به وجود آمده است.
دیگر معایب
صدا: لازم به ذکر نیست که نیاز به دستگاه گیرنده و بلندگوی پخش صدا خواهد داشت؛ چرا که پروژکتور همانند تلویزیون نیست که دارای بلندگویی برای پخش صدا باشد. از طرف دیگر هیچ کدام از پروژکتورها گیرندۀ دیجیتالی تصویر ندارند، به همین خاطر نیاز به یک دستگاه ستاپباکس یا ریسیور ماهواره خواهید داشت؛ البته کاربرانی که از تلویزیونهای ماهوارهای یا دیجیتالی استفاده میکنند نصف قضیه را حل کردهاند.
صفحه نمایش: خب حالا نوبت به صفحه نمایش میرسد. قیمت صفحههای نمایش از چند صد دلار تا چند هزار دلار در نوسان است. همانطور که در بالا ذکر شد، هرگز از دیوار خانه به عنوان صفحه نمایش استفاده نکنید. از آنجا که تصاویر حاصل از تابش نور پروژکتور بر روی صفحه نمایش است؛ پس اگر این صفحه دارای ناهمواری یا زوایدی باشد، آنها نیز همیشه دیده میشوند. به همین خاطر بهتر است قدری هزینه کرده و یک صفحه سفید خوب برای خودتان تهیه کنید. برخی از صفحات نمایش دارای قابلیتهای ویژهای هستند که از آن جمله میتوان به بهبود تصویر خروجی، افرایش کنتراست تصویر ارتقای سطح رنگ مشکی تصویر یا سایر موارد اشاره کرد. بهتر است برای انتخاب نمونه مناسب سری به بازار بزنید و یا پیش از آن در فروشگاههای اینترنتی اطلاعات بیشتری کسب کنید.
کابلها: کابلها مشکل دیگری است که خواسته یا ناخواسته با آن سر و کار خواهید داشت. کابل HDMI ی که از دستگاه گیرندهی تصویری خارج شده را باید به پروژکتور خود متصل کنید. البته به تازگی فناوریهای بیسیم نیز به بازار عرضه شده که میتواند دردسرهای کمتری در مقایسه با استفاده از کابل داشته باشد؛ متاسفانه قیمت پروژکتورهای بیسیم کمی چشمگیر است.
صدای اضافی: از آنجایی که لامپهای UHP و LED گرمای قابل توجهی ایجاد میکنند به همین خاطر پروژکتورها دارای فنهایی هستند که برای خنک کردن دستگاه مورد استفاده قرار میگیرند. به همین خاطر میزان صدای تولیدی آن نیز در محیط اضافه میشود. پروژکتورهای ارزان قیمت و کوچک صدای بلندتری ایجاد میکنند. در حالی که پروژکتورهای بزرگ و گران قیمتتر به گونهای طراحی شدهاند که صدای کمتری تولید کرده و تقریباً بی صدا باشند. اگر قرار است پروژکتور در بالای سرتان قرار گیرد، بهتر است مدلهای کم و سر و صداتر را انتخاب کنید. و اگر قرار است این دستگاه در قفسهای در فاصلهای دور قرار گیرند، این موضوع چندان اهمیتی نخواهد داشت.
هزینه: هزینهی دیگری را نیز در نظر بگیرید. هر چند پروژکتورهای ارزان قیمت زیر 1000 دلاری در بازار کم نیستند، و دارای کیفیت تصویر خوب میباشند، باید قدری سرکیسه را شل کنید. پروژکتورهایی نظیر JVC X35، سونی HW50 و اپسون 5020 را بررسی کردهام که دستگاههای بسیار خوبی هستند. این پروژکتورها در حدود قیمتی 3 تا 4 هزار دلار جای دارند که قدری به جیب مبارک سنگین میآید؛ آن هم با این نرخ دلار!
جالب اینجاست که تناسب خطی خاصی بین قیمت پروژکتور و کارایی و کیفیت آن وجود ندارد. در حالی که شرکت اپسون ارائه دهندهی شفافترین صفحات نمایش است، به راحتی میتواند تصاویر 150 اینچی را نمایش دهد. از سوی دیگر پروژکتورهای JVC بهترین کنتراست تصویر را دارند و سونی نیز رنگهای حقیقی و دقیقی را ارائه میکند. محصولات شرکت سونی شامل پروژکتورهای 4K میشوند و پروژکتورهای DLP نیز میتوانند در عین حال رنگهای حقیقی و نوری خارقالعادهای داشته باشند.
جمعبندی
همانطور که میدانید شخصاً یکی از طرفداران استفاده از پروژکتور به جای تلویزیون هستم. با این حال معتقدم که افراد کمتری به این موضوع اعتقاد عملی دارند. دلیل این موضوع این است که به شخصه پروژکتوری نصب کردهام که تصویر نهایی آن 102 اینچ است و با آن به تماشای فیلم و برنامههای تلویزیونی مینشینم و در مابقی زمانها از آن برای بازیهای ویدئویی بهره میبرم؛ به نظر شما آیا میتوانم دوباره به تجربهی قدیمی تماشای تلویزیون عادت کنم!؟
این روزها بازار لوازم خانگی جهان و به تبع آن ایران آماج هجوم کالاهای مختلف بوده و هر یک از شرکتهای صنعتی و تولیدی جهان در رقابت با سایر شرکتها سعی میکنند مدلهای جدیدی را روانه بازار کشورمان کرده و مشتریان را به سمت خود جلب کنند.
با نگاهی به انواع و اقسام کالاها به ویژه در حوزه لوازم خانگی میتوان متوجه شد که شرکتهای فعال در این عرصه به طور متناوب مدلهای جدید خود را روانه بازار کرده و هر روز در پی افزایش سهم خود در بازارهای جهانی هستند.
در این بین شرکتهای جهانی علاوه بر ایجاد تغییراتی در مدلهای جدید خود سعی میکنند قیمت این محصولات را نیز تا جایی که امکان دارد، ثابت باقی نگه دارند که این موضوع باعث جذب مشتریان بیشتری میشود.
بهگزارش ایسنا، اما طی یکی دو سال اخیر یکی از محصولاتی که تبلیغات زیادی روی آن انجام شده، تلویزیونهای ال.ای.دی (LED) است. نوعی از تلویزیون که نسل بعد از ال.سی.دی (LCD) محسوب میشود.
در مورد تلویزیونهای ال.سی.دی تاکنون صحبتهای زیادی شده، اما در مورد تلویزیونهای ال.ای.دی کمتر.
بد نیست در این بین سری به دنیای تلویزیونهای ال.ای.دی زده و به طور مختصر با این نوع تلویزیونها آشنا شویم.
ال.ای.دی مخفف عبارت دیود تشعشع نور (Light-Emitting Diode) است. نمایشگرهای ال.ای.دی آن دسته از نمایشگرها هستند که از دیودهای نورافشان برای نمایش تصاویر استفاده میکنند و این دسته از نمایشگرها در اندازههایی بسیار بزرگ و در مکانهایی خاص کاربرد دارند.
با این وجود باید سوال کرد که چرا این دیودهای نورافشان تحت عنوان تلویزیون به خانهها یا محل کار افراد راه یافتند؟
نکته جالب اینجا است که برخی از شرکتهای معتبر جهان توانستهاند با استفاده از عنوان ال.ای.دی به سود سرشاری دست پیدا کنند و این در حالی است که محصول آنها در واقع ال.ای.دی نبوده است!
به عنوان مثال یکی از شرکتهای کرهای با سری جدید ال.سی.دیهای خود که از ال.ای.دی برای روشنسازی صفحه بهره میگیرند، توانسته سهم مناسبی را در بازار بهدست آورد. این در حالی است که این نوع تلویزیونها ال.ای.دی نیستند.
همین موضوع اعتراضهایی را نیز نسبت به نحوه تبلیغات این شرکت برانگیخته است.
یک دیود نورافشان یا همان ال.ای.دی هماکنون بسیار بزرگتر از آن است که بتواند جایگزین یک پیکسل به عنوان مثال در تلویزیون خانگی شود.
ساخت تلویزیون ال.ای.دی در مجموع پرهزینهتر از تلویزیونهای کنونی بوده و قیمت آن نیز حدود دو برابر همتای خود یعنی ال.سی.دی موجود در بازار و حتی پلاسما است.
تاکنون نمایشگرهای ال.سی.دی از لامپهای فلورسنت برای روشنسازی صفحه استفاده میکردند. استفاده از این لامپها مشکلاتی را به همراه داشت که از جمله آنها میتوان به نبود قابلیت نمایش رنگ مشکی بهطور کامل و عمیق اشاره کرد، چرا که لامپهای فلورسنت همیشه روشن بوده و مقداری نور از آنها رخنه میکند.
فقدان قابلیت نمایش این رنگ به طور عمیق موجب افت وضوح تصویر میشود. همچنین فقدان طیف وسیعی از رنگها در فلورسنت نیز اشباع رنگ را محدود میکند. این مشکلات باعث شد تا صنعت صوتی و تصویری جهان به سمت بهکارگیری فنآوری جایگزین جدیدی جهت روشنسازی صفحهای ال.سی.دی سوق داده شود و آن چیزی نبود جز استفاده از ال.ای.دی.
تلویزیونهای ال.ای.دی در هر صورت میزان برق کمتری نسبت به آن دسته از ال.سی.دیها که به لامپهای فلورسنت مجهزند، مصرف میکنند.
تلویزیونهای ال.سی.دی که از ال.ای.دی برای روشنسازی صفحه بهره میگیرند، از چهار جنبه نسبت به ال.سی.دیهایی که از فلورسنت برای انجام این کار استفاده میکنند، برتر هستند:
- تولید تصویری شفاف و واضحتر و نیز تیرگی عمیقتر (فقط در نوع دوم نه Edge LED)
- باریکی قابل توجه عرض نمایشگر نوع اول یا Edge LED
- مصرف برق کمتر
- ارائه طیف رنگ وسیعتر
یادآوری میشود که نخستین تلویزیونی که از ال.ای.دی در بخش پشتی خود برای روشنسازی استفاده میکرد، توسط شرکت سونی در سال 2004 میلادی معرفی شد.
همچنین باید به این نکته توجه کرد که وضوح تصویر یک تلویزیون ال.سی.دی که برای روشنسازی صفحه از ال.ای.دیهای تعبیه شده در پشت خود بهره میگیرد، به مراتب بالاتر از آن نوع است که ال.ای.دیها را در پیرامون خود جای داده است.
با ورود اولین نسل تلویزیون های 3 بعدی به بازار در اوایل سال 2010، گام مهم دیگری در پیشرفت فن آوری ساخت تلویزیون برداشته شد. اگر مشغول تحقیق و بررسی برای خرید یک تلویزیون جدید هستید، مطالعه مطالب زیر می تواند شما را با کم و کیف فن آوری تلویزیون های 3 بعدی و لوازم مورد نیاز برای مشاهده آنها آشنا ساخته و به پرسش های مطرح در این زمینه پاسخ بدهد.
ماهیت فن آوری
این یک قابلیت در تلویزیون های وضوح بالای استاندارد HDTV است که نمایش تصاویر سه بعدی از منابع و محتویات 3 بعدی را امکان پذیر می سازد. در حال حاضر ضمن رشد فراگیر فیلم های 3 بعدی Blu-ray، شاهد عرضه تعدادی برنامه های 3 بعدی در شبکه های کابلی و شبکه های مشاهده در ازای پرداخت هستیم و فیلم ها و برنامه های 3 بعدی جدید بطور مستمر در حال ساخت می باشند. حتی شبکه های کاملاً 3 بعدی نیز در حال آماده شدن هستند.
می توانید تصاویر 2 بعدی را در یک تلویزیون 3 بعدی مشاهده کنید
تلویزیون های 3 بعدی درست مانند تلویزیون های عادی می توانند برنامه های معمولی را پخش کنند و بسیاری از آنها مجهز به قابلیت تبدیل تصاویر 2 بعدی به 3 بعدی هستند. اگر یک تلویزیون 3 بعدی سامسونگ داشته باشید فقط کافی است دکمه “3D” کنترل از راه دور را فشار دهید، عینک های اکتیو 3 بعدی سامسونگ خود را بر چشم زده و از هیجان تصاویر 3 بعدی ساخته شده از منابع 2 بعدی لذت ببرید.
چگونگی کار
1. لنزهای بکار برده شده در عینک های اکتیو-شاتر می توانند بین حالت های
سیاه (تصویر مسدود) و واضح (نمایش تصویر) سوئیچ کنند – ابتدا جلوی چشم چپ،
سپس چشم راست و بعد دوباره چشم چپ و به همین ترتیب مسدود می شود.
2. این عمل همزمان با
تلویزیون انجام می شود، خود تلویزیون نیز تصاویر راست و چپ را با زوایایی که کمی
با هم متفاوت است پشت سر هم نمایش می دهد.
3. ین کار آنقدر سریع
انجام می شود که مغز انسان هر دو زاویه را همزمان می بیند و در نتیجه، برداشتی 3
بعدی درست مانند زندگی واقعی ایجاد می شود.
3 بعدی اکتیو و 3 بعدی پسیو
دو نوع فن آوری 3 بعید رایج برای کاربری خانگی وجود دارد، این دو عبارتند از 3 بعدی اکتیو (Active - کنش گر) و 3 بعدی پسیو (Passive - کنش پذیر). تفاوت های میان فن آوری های 3 بعدی اکتیو و 3 بعدی پسیو فراوان است اما مهم ترین آنها، کیفیت تجربه 3 بعدی خانگی است. فن آوری 3 بعدی پسیو از عینک هایی استفاده می کند که دقت تصویری 1080p را در هر چشم به نصف (540p) کاهش می دهند. عینک های 3 بعدی اکتیو سامسونگ تجربه فول اچ دی 1080p را در هر چشم ارائه می کنند.
هنگام تماشای برنامه های 3 بعدی در یک تلویزیون 3 بعدی پسیو، به احتمال زیاد خطوط محو سیاه رنگ افقی از بالا تا پایین صفحه مشاهده خواهید کرد یا در زوایای عمودی نسبتاً کوچکی کیفیت 3 بعدی تصویر از بین خواهد رفت. این مشکل در فن آوری 3 بعدی اکتیو سامسونگ وجود ندارد. فن آوری 3 بعدی اکتیو تجربه اچ دی 1080p را بصورت پیوسته و بدون وقفه به هر چشم ارائه می کند و تصویر 3 بعدی بسیار خوبی – حتی از زوایایی تا 178 درجه می سازد.
تصاویر 3 بعدی را تماشا کرده و با نحوه کار آنها آشنا شوید
لوازم مورد نیاز
1. یک تلویزیون 3 بعدی
یا پروژکتور 3 بعدی. برخی مدل های
پیشرفته تلویزیون های وضوح بالا HDTV ال سی دی، ال ای دی
و پلاسما دارای قابلیت 3 بعدی هستند. بسیاری از تلویزیون های 3 بعدی مدل های بسیار
پیشرفته ای می باشند که عمق فوق العاده، دقت بالا و رنگ های غنی و کاملی را در
تصاویر 2 بعدی یا 3 بعدی خویش می آفرینند.
2. یک پخش کننده 3
بعدی Blu-ray، کابل HD، یا گیرنده ماهواره ای HD. برای پخش دیسک های 3
بعدی Blu-ray به یک پخش کننده 3بعدی Blu-ray و کابل سرعت بالای HDMI برای وصل کردن
تلویزیون 3 بعدی خود به یک پخش کننده آماده 3 بعدی Blu-ray دارید. در مورد دستگاه گیرنده کابلی یا گیرنده ماهواره، دستگاه کنونی
شما شاید قابل استفاده باشد یا باید با ارائه کننده خود تماس گرفته و درخواست
ارتقا کنید.
3. برنامه های 3 بعدی. در حال حاضر ضمن رشد
فراگیر فیلم های 3 بعدی Blu-ray، شاهد عرضه تعدادی
برنامه های 3 بعدی در شبکه های کابلی و شبکه های مشاهده در ازای پرداخت هستیم.
برنامه های 3 بعدی جدید نیز بطور مستمر در حال ساخت و عرضه می باشند – و هر روز فیلم ها و
برنامه های بیشتری با فرمت 3 بعدی ساخته شده و شبکه های کابلی کاملاً 3 بعدی در
حال راه اندازی می باشند.
4. عینک 3 بعدی. بدون آنها نمی توان
برنامه های 3 بعدی را تماشا کرد. دو نوع عینک 3 بعدی رایج برای کاربری خانگی وجود
دارد، این دو عبارتند از 3 بعدی اکتیو و 3 بعدی پسیو. مارک عینکی که تهیه می کنید
باید حتماً مشابه مارک تلویزیون شما باشد – چون خصوصیات فن آوری
3 بعدی هر سازنده منحصر بفرد است و عینک یک شرکت با تلویزیون شرکت دیگر سازگار نخواهد
بود.
پرسش های رایج
آیا می توان برنامه های عادی تلویزیونی را در تلویزیون 3 بعدی تماشا کرد؟
بله – تلویزیون های 3 بعدی می توانند درست مانند هر تلویزیون دیگری برنامه های عادی را پخش کنند، و از سوی دیگر قادر به پخش برنامه های جذاب 3 بعدی می باشند.
آیا باید هنگام تماشای تلویزیون از عینک 3 بعدی استفاده کنم؟
خیر – استفاده از این عینک ها فقط زمانی ضرورت دارد که بخواهید برنامه های 3 بعدی تماشا کنید. در غیراینصورت، تلویزیون شما فیلم های 2 بعدی را درست همانطور که عادت به مشاهده آنها دارید پخش خواهد کرد. به یاد داشته باشید، عینک های 3 بعدی دو نوع هستند – 3 بعدی اکتیو و 3 بعدی پسیو. دقت کنید که از عینک صحیح برای تلویزیون 3 بعدی خویش استفاده نمایید.
معنی "آماده 3 بعدی" چیست؟
معنی دقیق
"آماده 3 بعدی" (3D-ready) بسته به سازنده متفاوت است، اما بطور کلی بدین معنی است که تلویزیون
می تواند برنامه های 3 بعدی را پخش کند. آسان ترین راه برای آگاه شدن از قابلیت
پخش 3 بعدی تلویزیون این است که وب سایت سازنده یا دفترچه محصول را مشاهده کنید.
ساده ترین راه برای آگاه شدن از آماده 3 بعدی بودن تلویزیون این است
که وجود اتصال "3D Sync Out" در پانل پشت را بررسی کنید.
تفاوت میان 3 بعدی اصلی و 3 بعدی مجازی چیست؟
3 بعدی اصلی به برنامه ها و تصاویری گفته می شود که با استفاده از دوربین های 3 بعدی فیلمبرداری شده اند. تصاویر 3 بعدی مجازی در اصل بصورت 2 بعدی فیلمبرداری شده اند اما بعداً تلویزیون وضوح بالای شما آنها را به حالت 3 بعدی تبدیل می کند. کیفیت این دو حالت متفاوت است.
عینک های 3 بعدی را چطور باید تمیز کرد؟
روش اصولی تمیز کردن
عینک های 3 بعدی این است که در هر بار یک سمت لنز را تمیز کنید. عینک های 3 بعدی
عملاً در هر لنز خود دو صفحه دارند، بنابراین اگر همزمان به دو سمت آن فشار وارد
کنید لنزها بهم فشرده خواهند شد، در اینصورت با هم تماس یافته و کیفیت مشاهده 3
بعدی دچار اختلال می گردد. ابتدا یک سمت و سپس سمت دیگر را با دستمال ریزدانه
میکروفیبری تمیز کنید.
از استفاده کردن از مواد شیمیایی محتوی
الکل، حلال ها، یا مواد فعال سطحی، یا مواد شیمیایی مانند موم، بنزن، تینر یا روغن
روانساز خودداری کنید. این مواد باعث تغییر رنگ و یا ترک خوردن سطح لنز می شوند.
همچنین هرگز نباید مایعات تمیزکننده را مستقیماً به لنز اسپری کنید – در عوض آنها را به دستمال
اسپری کنید.
با وجود تلویزیونهای بزرگ، باید گفت که تلویزیونهای این اندازهای شاید دیگر جایگاه گذشتهاشان را ندارند، اما در کشورمان و بین خریدهای اینچنینی باید گفت که سری 40 تا 46 اینچی بیشترین فروش را دارد. این بیشترین فروش در واقع مدیون قیمت مناسب تر این تلویزیونها و البته کمتر شدن فضای زندگی است. در مقاله زیر تصمیم گرفتیم که 10 تا از بهترین تلویزیونهای 40 و 42 اینچی دنیا را برایتان معرفی کنیم تا شاید در انتخاب بعدیتان موفقتر عمل کنید. قیمتها حدودی هستند.
فینلوکس 40F8030-T
چرا زمانی که میتوانید با کمتر از 1600000 تومان تلویزیونی داشته باشید که تقریبا نیازهای اولیهتان را برآورده میکند پول بیشتری بدهید؟ شاید قیمتش کمتر از دیگر برندهای مشهور بازار باشد، اما این تلویزیون 40 اینچی از برند فینلوکس با ویژگیهای Freeview HD و برنامههایی برای BBC iPlayer و YouTube یک تلویزیون خوش قیمت است و چیز زیادی کم ندارد.
تعدا د پورتهای HDMIاش مثل دیگر تلویزیونها 4 عدد بوده و دارای قابلیت USB recording نیز است. اگرچه نشانههایی در این ست وجود دارد که دلالت بر قدیمی بودنش دارند. مثلا خبری از پردازش 2 هستهای نیست و همین امر باعث میشود رابط کاربری روانی لازم را نداشته باشد و اجرای فایلهای دیجیتال کمی نا امیدکننده باشد و تاری در صفحه به وجود بیآید.
پاناسونیک TX-L42E6B
بهترین خریدی که میتوانید داشته باشید و دارنده عنوان بهترین نو آوری در زمینه اسمارت تی وی در سال 2013.
این تلویزیون واقعا جذاب و خوش قیافه است. با قاب سوپر باریک و رنگ نقرهایش دل از هر خریداری میبرد. کار با این تلویزیون آسانترین نوع ممکن است. تصویر از پویایی کم نظیری برخوردارند و با ظاهری کاملا طبیعی در جایگاهی خیلی بالاتر از تصاویر تولید شده توسط فینلوکس قرار میگیرند. این تلویزیون یک مانیتور عالی برای بازیها است و با کمترین توقف در اجرا و روانی کار به کارش میپردازد.
سامسونگ UE40F6400
شاید به پای TX-L$2E6B پاناسونیک نرسد، اما چیزهای زیادی درباره این محصول سامسونگی وجود دارد که دوست داشتنی هستند.این تلویزیون به غیر از داشتن ویژگی Freeview HD، دارای ویژگی هایی چون کنترل از طریق صدا، مودهای اکتیو شاتر 3D، کنترل تاچ پد و همبستگی بینظیر با گلکسیها است. برای یک تلویزیون میان رده داشتن این ویژگیها بد نیست. اگرچه کنترل صدایی S Recommendation آن در بخش جستجوی برنامههای دلخواه زیاد درست عمل نمیکند، اما به طور کل ویژگی جستجویی آن عالی است.
کنتراست معقولانه، جزییات اچ دی مناسب به همراه پنل 200Hz ال سی دی، به شما این اطمینان را میدهد که تصاویرتان از هر گونه تاری بدورند. تمام این ویژگیها یک طرف و ویژگی اسمارت هاب سامسونگ نیز یک طرف.
کار با نسخه جدید این ویژگی راحتتر از گذشته شده و کاربران از داشتن آن لذت بیشتری خواهند برد.
فیلیپس 42PFL6008
تلویزیونهای فیلیپس همیشه در سه مورد خلاصه میشوند: تصاویر بی همتا، صدای شگفت آور و نور محیطی فوق العاده.
این تلویزیون بدون قاب با نور پسزمینه LED از یک لایه شیشه در کل قسمت جلویی دستگاه استفاده میکند. آنهایی که با نور محیطی ویژه فیلیپس آشنایی ندارند بگویم که در واقع یک نور استریو است که با استفاده از نوارهای LED نورهای رنگی را از کنارههای تلویزیون حذف و با تطابق پویای رنگها در روی صفحه، ایجاد رنگهایی آرامشبخش و دایما متغیر بر روی دیوار پشتی تلویزیون میکند.
پالت رنگی صحیح، دقت اچ دی متحیر کننده، صدای باکیفیت و قدرتمند همه و همه در یک جا دراین تلویزیون هوشمند جمع شدهاند. تنها ایراد کوچک این تلویزیون رابط کاربری آن است.البته این رابط کاربری شامل BBC iPlayer و یوتیوب و یک صفحه دوم برای برنامههای اسمارت فون است.
سامسونگ UE40F7000
شاید این تلویزیون پرچمدار تلویزیونهای سامسونگ در سال جاری نباشد، اما هر چه که باشد از مدل UE40F8000 بهتر است. نه فقط به خاطر قیمت پایینترش، بلکه به این دلیل که این مدل هم در نقش یک تلویزیون و هم در نقش یه دسکتاپ با تمامی ویژگیهای کیفیتی مدل UE40F8000 است.
مثلا ریموت تاچ پد، پردازشگر چهار هستهایاش، اسمارت هاب جدید، آیکونها و تامب نیلهای زندهاش همگی به همراه تصاویر روشن و دقیق و سطح سیاهی معقول و اکتیو شاتر سه بعدی از آن یک موجود فوق هوشمند میسازد. از نظر کار با گلکسیها و تبلتها هم که چیزی کم ندارد.از نظر پنل نسبت به برادر گرانترش کمی ضعیفتر عمل کرده است، اما در دیگر موارد تقریبا شبیه هستند.
الجی 42LA860W
رابط کاربری تلویزیونهای ال جی خوب و مناسب است.این برند کرهای تلویزیون که جز خانواده سینما سه بعدی پسیو بوده، یکی از زیباترین تلویزیونهای موجود در بازار است.
کاستیاش در ارایه کنتراست مناسب را با ارایه جزییات دقیق اچ دی، مود عالی ISF و پخش با کیفیت DVD جبران کرده است.علاقه مندان به دانلود و آنهایی که میخواهند دستگاههای خود را با تلویزیون شبکه کنند از داشتن ویژگی SmartShare لذت خواهند برد. این ویژگی تجربهای بی نظیر از شبکه کردن و حتی اتصال یک دستگاه اندرویدی مجهز به NFC آنهم تنها با لمس تلویزیون ارایه میدهد.
بعلاوه مجیک ریموت در نظر گرفته شده برای این تلویزیون حرکت در میان منوها و کار با تلویزیون را لذت بخش میکند و تجربهای شبیه به نینتندو وی به کاربر میدهد.
پاناسونیک TX-L42DT65
مجهز به دو تیونر Freeview HD و دو تیونر Freesat Hd بوده و این تلویزیون از سریDT65 به خوبی تون شده است و اینها بدان معناست که میتوانید به راحتی از آنچه در کانالی دیگر میگذرد مطلع شوید. با کمک یک برنامه خیلی خوب هم میتوانید یک صفحه دیگر را درون آیپد یا دستگاه اندرویدی خود ببینید. ویژگی Swipe & Share را نیز فراموش نکنید. از طریق این ویژگی قادرید از دو طریق فایلهای خود را بین تلویزیون و اسمارتفون یا تبلتتان یا تلویزیون دیگر پاناسونیک به نام TX-L42DT65B انتقال دهید. فیلتر پلاریزه شده 3D که در این تلویزیون تعبیه شده به شما امکان میدهد با عینکها بی کیفیت هم به تماشای تصاویر بنشینید. البته 4 جفت عینک خوب همراه با این تلویزیون ارایه میشود.
سونی KDL-40W905A
این تلویزیون سونی که پیرو طراحی همین برند ژاپنی تولید شده است، محتوای ویژه خود دارد. Video Ultimated، Music Ultimated و Play Mewmories که خود کمپانی از آنها با نام ،SEN شبکه سرگرمی سونی یاد میکند، برای رقابت با BBC iPlayer و یوتیوب تعبیه شدهاند. این مدل تمرکز ویژهای روی کیفیت تصاویر دارد و این مورد را مهمتر از چیزهای دیگر میداند. تمایز رنگی بی نظیر، ارایه جزییات زیاد و تکنولوژی تاریک کردن موضعی که منجر به تولید رنگ سیاه عمیق و غلیظ میشود، تصاویر دو بعدی و سه بعدی کم نظیری تولید میکند.
با تماس اسمارتفون مجهز به NFC به ریموت NFC دار این تلویزیون ارتباط از نوع NFC برقرار میشود. برنامه SideView سونی به پای برنامه صفحه دوم TX-L42DT65B پاناسونیک نمی رسد، اما در واقع کاربرد راحتتر رابط کاربری و تصاویر بهتر در این تلویزیون از آن یک انتخاب خوب میسازد.
سامسونگ UE40F8000
این پرچمدار ویژه سامسونگ با قوس عجیب غریبش و تکنولوژی پیشرفتهتر تاریک سازی LED میکرو، در واقع یک انتخاب منحصر به فرد خواهد بود. بعلاوه این تلویزیون با ارایه ویژگی Cinema Black که کارش تاریک سازی نورهای کناری LED است، به فرایند تاریک سازی کمک بیشتری میکند. این تلویزیون فوق باریک در سه جنبه طراحی، کارایی و ارایه ویژگیها با قدرت تمام عمل کرده است.
این تلویزیون در مورد 3D بهتر عمل کرده و در مدیریت تصاویر متحرک بهتر از همیشه ظاهر شده است.
بنگ اند آلوفسن BeoVision 7-40
این اولین بار است که این کمپانی، تلویزیونی به این کیفیت ارایه میدهد که بتواند جایگاهی در پذیرایی خانه شما داشته باشد. اولین تلویزیون Edge LED-backlit با ویژگی Freeview HD و 3D-ready و سه حالت قرار گیری روی میز، روی دیوار با قابلیت چرخیدن و موتوریزه روی زمین بعلاوه بلندگوهای 1080000 تومانی BeoLab، بهشت سینمایی در خانه شما ارمغان خواهد آورد. این تلویزیون دارای ویژگی digital Curtains نیز است.
تصاویر با دقت، تمیز و متنوع و رنگ مشکی عمیق کارایی تصویری را به اوج خود میرساند. این تلویزیون مجهز به پلیر سه بعدی بلو ری نیز است که برای آنهایی که جیبهایشان پر از پول بوده که جیب خالی کن حرفهای است. مسلما قیمت بیش از حد بالای این تلویزیون بزرگترین ایرادش به حساب میآید.
:: کیفیت تصویر، مهم ترین و پیچیده ترین بخش
کار
مهم ترین و پیچیده ترین بخش کار قضاوت در مورد کیفیت تصویر است. در فروشگاه های
تلویزیون ممکن است نور پردازی، کیفیت محتوای در حال پخش، تنظیمات تلویزیون مثل
روشنایی، کنتراست، شدت رنگ و غیره، متفاوت باشد و نتوان کیفیت واقعی محصولات را با
هم مقایسه کرد. شاید بهترین راه مقایسه این باشد که تلویزیون ها را با توجه به
اندازه و بودجه ای که در اختیار دارید، مرتب کنید و سپس ارزان ترین مدل یک برند
خاص را انتخاب کرده و به بررسی کیفیت تصویر آن بپردازید.
متأسفانه تفاوت بین کیفیت تصویر مدل های مختلف تلویزیون از یک برند هم قابل توجه
است. حتی پس از کالیبره کردن، تفاوت کیفیت محصولات زیاد است و لذا انتخاب بهترین
تلویزیون با توجه به برند هم روش دقیقی نیست. لذا در نهایت باید خودتان قضاوت کنید
و بهترین کیفیت تصویر را تخمین بزنید.
بسیاری از فروشندگان لوازم صوتی و تصویری داخل کشور اجازه اتصال حافظه فلش به
تلویزیون و پخش ویدیو مورد نظر شما برای آزمایش کیفیت را می دهند پس بهتر از یک
فلش حاوی چند تکه فیلم را به همراه داشته و هر کدام از تلویزیون های مورد نظر خود
را آزمایش کنید.
بعد از ۱۰ سال بررسی تلویزیون های
مختلف، نهایتاً می توان مجموعه ای از قواعد کلی در ارزیابی کیفیت تلویزیون را به
صورت زیر خلاصه کرد:
- تلویزیونی کیفیت تصویر خوب دارد که تصاویر را تا جای ممکن شبیه تصویر اصلی نمایش
دهد. افزایش شدت رنگ ها، برطرف کردن نویز و دیگر موارد، نشان دهندهٔ یک تلویزیون
خوب نیست.
- تلویزیون های پلاسما ایده آل تر از تلویزیون های LCD هستند، مخصوصاً برای کاربرانی که درست روبروی تلویزیون نمی
نشینند.
- تلویزیون های LCD روشنایی بیشتری دارند اما تلویزیون های
پلاسما هم برای استفاده در اتاق هایی که خیلی روشن نیستند، روشنایی کافی دارند.
- تلویزیون های LCD با نور پس زمینهٔ LED با قابلیت Local Dimming، چه LED ها در لبه باشند
(اصطلاحاً Edge lit) و چه در سراسر صفحه پراکنده باشند
(اصطلاحاً full array)، نسبت به تلویزیون های LCD معمولی کیفیت بهتری دارند.
- یکنواخت نبودن کیفیت نمایشگر در کل سطح تلویزیون های LCD یک مسألهٔ مهم است اما پلاسما ها چنین مشکلی ندارند.
یکی از مهم ترین عوامل موثر در کیفیت تصویر این است که تلویزیون رنگ سیاه را عمیق
نشان دهد و به عبارت دیگر، کنتراست یا تضاد بالایی داشته باشد.
- دومین عامل کلیدی در کیفیت تصویر، شدت رنگ است که خود مستقیماً، تحت تأثیر
کنتراست یا عمق رنگ سیاه می باشد. سومین مورد هم دقت بالا در نمایش رنگ هاست.
- در اتاق های بزرگ برای کاهش انعکاس بهتر است از تلویزیون هایی با صفحه نمایش مات
استفاده کنیم. البته تلویزیون هایی با صفحه نمایش براق یا اصطلاحاً Glossy در ایجاد رنگ سیاه، عملکرد بهتری دارند.
- از جمله عواملی که اهمیت کمتری دارند می توان به نرخ نوسازی نمایشگر (مثلاً ۱۲۰ هرتز، ۲۴۰ هرتز و غیره)، بیشینهٔ نور خروجی
اشاره کرد.
بیشتر کاربران در هنگام استفاده از تلویزیون های مدرن خود، متوجه وقوع پدیده ای به
نام اپرای صابونی یا SOE نمی شوند و حتی وقتی این
قابلیت را نافعال می کند، احساس رضایت می کنند. در تلویزیون هایی با نرخ نوسازی
بالا، با توجه به اینکه معمولاً سرعت تصویر در ویدیوهای معمولی ۲۴ فریم بر ثانیه است، حرکات تند با
لرزش تصویر همراه می شوند. یک راه حل برای این موضوع، استفاده از الگوریتم هایی
جهت ایجاد فریم های اضافی است که لابلای فریم های اصلی قرار گرفته و نمایش داده می
شوند. در این صورت حرکات به نظر روان تر می آید، اما پدیدهٔ اپرای صابونی هم اتفاق
می افتد. در این حالت حرکات بیش از حد روان می شوند طوری که اگر دقت کنید، متوجه
غیرطبیعی بودن آن خواهید شد. در یک تلویزیون خوب و پیشرفته اگر تنظیمات کالیبره و
مناسب نباشند، کیفیت تصویر به حدی پایین می آید که یک تلویزیون معمولی با تنظیمات
درست، بهتر به نظر می رسد.
توجه کنید که موارد ذکر شده همیشه درست نیستند، اما تعداد استثنائات بسیار کم است.
بسیاری از تلویزیون های LCD با نور پس زمینهٔ LED کیفیت تصویر بسیار بالایی دارند و حتی پلاسما ها را هم پشت سر می
گذارند. اما اگر قیمت را مد نظر داشته باشید تلویزیون های پلاسما انتخاب مقرون به
صرفه تری هستند. همچنین اگر دقت رنگ خوب نباشد، حتی اگر شدت آن هم خوب باشد باز هم
کیفیت کلی تلویزیون مطلوب نیست. عمیق بودن رنگ سیاه نیز منجر به برتری کیفیت یک
تلویزیون نسبت به دیگر تلویزیون هایی که رنگ سیاه را با عمق کمتری نمایش می دهند،
نمی شود. همیشه مجموعه ای از عوامل در کنار هم قرار می گیرند تا کیفیت تصویر را
مشخص کنند.
در کل می توان گفت که کیفیت تصویر یک تلویزیون، موضوع پیچیده ای است که از کنار هم
قرار دادن مشخصاتی مثل تعداد پیکسل یا موارد مذکور در کاتالوگ محصول، نمی توان به
آن پی برد. شاید بهترین راه، استفاده از مقالات بررسی تلویزیون ها باشد. کمک گرفتن
از دوستانی که در این زمینه اطلاعات بیشتر دارند و می توانند کیفیت بر تر را
شناسایی کنند هم راه حل خوبی است.
:: سایر موارد مهم در انتخاب تلویزیون
مواردی که در این بخش بررسی می کنیم، شاید چندان لازم هم نباشند اما معمولاً در
تلویزیون های درجه یک که کیفیت تصویر بهتری هم دارند، موجود بوده و در انتخاب یکی
از محصولات بر تر، باید به چنین امکاناتی هم توجه نمود.
تلویزیونهای هوشمند
اگر یک تلویزیون ساده داشته باشید، با استفاده از وسایل دیگری از جمله یک
کنسول بازی ساده، یک پلیر فیلم های بلوری، وسیله ای برای اتصال به اینترنت و
استفاده از آن می توانید یک تلویزیون هوشمند ایجاد کنید. امروزه در بازار محصولات
الکترونیکی، تلویزیون هایی با عنوان Smart TV یا تلویزیون هوشمند دیده
می شود که خود دارای نرم افزار ها و امکاناتی مشابه وسایل ذکر شده هستند و به نوعی
کار شما را ساده می کنند.
به این مسأله هم توجه کنید که ممکن است نرم افزار ها و امکانات موجود در این نوع
تلویزیون ها از نظر شما مناسب نباشند و شاید پس از مدتی به استفاده از دیگر وسایل
جانبی رو بیاورید. به هر حال تلویزیون های امروزی تدریجاً دارای نرم افزارهای
داخلی می شوند و شاید تلویزیون بعدی شما هم یک تلویزیون هوشمند باشد گرچه ممکن است
هیچ وقت از نرم افزارهای آن استفاده نکنید. امروزه ست تاپ باکس های بسیاری همچون
گوپل تی وی و اپل تی وی نیز وجود دارند که به راحتی تلویزیون عادی شما را به
هوشمند تبدیل می کنند پس روی این قابلیت خیلی پافشاری نکنید.
تلویزیون 3D یا سه بعدی
این نکته را همیشه به خاطر داشته باشید که تلویزیون های سه بعدی،
همگی قادر به پخش تصاویر دو بعدی هم هستند. بنابراین در خرید تلویزیون به این
قابلیت هم توجه کنید. البته وجود این قابلیت تا حد زیادی زائد به نظر می رسد چرا
که محتوای سه بعدی هنوز کاملاً متداول نشده و بیشتر کاربران از قابلیت های سه بعدی
تلویزیون خود بهرهٔ زیادی نمی برند.
کنترل تلویزیون با
دستورهای صوتی و جَست های حرکتی
شاید در مورد تلویزیون هایی که به دستورهای صوتی و جست های حرکتی شما پاسخ می
دهند، شنیده باشید. در این حد توصیه می کنیم که این قابلیت ها، عملکرد چندان جالبی
هم ندارند. به عنوان مثال با بررسی محصولات سامسونگ به این نتیجه رسیده ایم که
قابلیت های مذکور، در عمل خوب ظاهر نمی شوند. کنترل صوتی محصولات ال جی هم هرچند
به مراتب بهتر از معادل سامسونگی اش کار می کند اما مطلوب نیست. البته ال جی در
مورد جست های حرکتی تا حدی موفق بوده است.
ریموت کنترل تلویزیون
کنترلر از راه دور تلویزیون یا به اصطلاح کنترل آن هم مسألهٔ مهمی است. اگر
قصد استفاده از یک کنترلر عمومی یا کنترلری که به همراه دستگاه گیرنده عرضه می شود
را ندارید، به کنترلر تلویزیون هم توجه کنید. اگر بتوان از همان پرتوی مادون قرمزی
که کنترلر تلویزیون می تاباند، برای کنترل کردن دیگر وسایل هم استفاده کرد، کار
شما ساده تر می شود. همان طور که استفاده از کابل HDMI در انواع محصولات الکترونیکی کارها را ساده تر کرده است. معمولاً
استفاده از کنترلرهایی که در آن چیدمان کلیدها کاملاً مشخص و تفکیک پذیر است، راحت
تر می باشد مخصوصاً کنترلرهایی در اندازهٔ معمولی و دارای نور پس زمینه. کنترلرهای
جالبی که دارای صفحه کلید و ژست های کنترلی هستند هم بد نیستند اما همیشه یک
کنترلر عمومی بهتر کار می کند. شاید شما هم کنترلر اصلی تلویزیون خود را نادیده
بگیرید و در کشویی بگذارید تا خاک بخورد!
اتصالات
در مورد امکانات ارتباطی و در واقع پورت ها، تصمیم گیری ساده شده است، چرا که
پورت HDMI در محصولات امروزی کاملاً متداول است. تنها
کاری که باید انجام دهید، شمردن وسایلی است که نیاز به این پورت دارند و سپس باید
دنبال تلویزیونی بگردید که تعداد پورت های لازم را داشته باشد. بهتر است یکی دو
پورت هم بیشتر داشته باشد تا بعدها با اضافه شدن دیگر گجت ها، مشکلی از بابت تعداد
پورت های HDMI پیدا نکنید.
پورت USB و کارت خو ان SD هم برای نمایش عکس و فیلم مفید است. اگر گجت قدیمی دارید، باید
نگران پورت های آنالوگ باشید. به عنوان مثل کنسول بازی نینتندو که یکی از محصولات
فاقد HDMI است و برای استفاده از آن باید تلویزیون
مناسب تهیه کنید.
طراحی جمع وجور
تلویزیون یکی از لوازم منزل است که به نوعی در مجموعهٔ مبلمان قرار می گیرد و
حتی اگر آن را خاموش کنید هم در میان مبلمان منزل، جلو هٔ خاصی دارد. لذا سازندگان
تلویزیون و از همه بیشتر سامسونگ، همیشه تلاش کرده اند که محصولاتی باریک تر تولید
کنند که کمتر به چشم می آید. به عنوان مثل به حاشیهٔ تلویزیون های مدرن امروزی
توجه کنید، بسیار باریک شده اند و در نگاه اول به نظر می رسد که تنها یک صفحه
نمایش بزرگ پیش روی ما قرار گرفته است. اگر این تلویزیون ها را به دیوار آویزان
کنیم یا از کنار به آن نگاه کنیم، همان حاشیهٔ باریک هم از نظر ناپدید می شود. اما
یک نکتهٔ مهم، معمولاً باریک تر شدن تلویزیون در برهم زدن یکنواختی صفحه نمایش آن
نقش دارد، مخصوصاً در مورد تلویزیون های LCD با نور پس زمینهٔ LED.
:: سوالات متداول در مورد خرید تلویزیون
شاید تمام مسائل موردنظر شما در این مقاله بررسی نشده باشد، لذا برخی سوالات مهم و
متداول که معمولاً افراد هنگام خرید تلویزیون جدید می پرسند را در این قسمت پاسخ
می دهیم.
بهترین تلویزیون برای
بازی ها کدام است؟ برای تماشای مسابقات ورزشی چطور؟
به نظر من بهترین تلویزیون برای بازی و تماشای مسابقات ورزشی و در کل برای هر
نوع کاربرد دیگری، تلویزیونی است که رنگ سیاه را با عمق بیشتر، ورنگ ها را با
کیفیت تر و طبیعی تر نمایش می دهد وارقام مربوط به کارایی آن بهتر است. رزولوشن
ویدیوهای ورزشی هم مسألهٔ مهمی نیست چرا که معمولاً ماتی تصویر در این نوع ویدیو
ها وجود دارد. تأخیر ورودی هم در بیشتر تلویزیون ها با استفاده از حالات خاص مخصوص
بازی یا به عبارت دیگر Game Mode از بین می رود.
اگر تلویزیون را برای تماشای مسابقات ورزشی تهیه می کنید، به سه عامل مهم زاویه
دید، روشنایی و ماتی تصویر توجه داشته باشید. در مورد ۲ عامل اول، تشخیص با خودتان است
اما در مورد عامل سوم بهتر است سراغ تلویزیون هایی با نرخ نوسازی (Refresh
Rate) بالا تر بروید. معمولاً LCD ها هنگام نمایش هر حرکتی کمی مات می شوند اما این مات شدگی در
تلویزیون هایی با نرخ نوسازی ۱۲۰
و ۲۴۰ هرتز، نسبت به تلویزیون
های ۶۰ هرتزی کمتر است. نکتهٔ
دیگر این است که پلاسماهای امروزی دیگر مثل گذشته دچار پدیده ای به نام سوختگی یا Burn
in نمی شوند، البته اگر برای انجام بازی از آن
استفاده کنید.
در مورد تنظیمات تصویر
چه کنیم؟
برای تجربهٔ بهترین کیفیت در تلویزیون، کالیبره کردن آن بسیار مهم است. از
راهنمایی که در مورد کالیبره کردن تلویزیون در زومیت تهیه کردیم، استفاده کنید.
چه وسایل جانبی ای
بخریم؟
دوباره می گوئیم که کابل های HDMI کیفیت مشابهی دارند. اگر
کنترلر عمومی Harmony یا مشابه آن را ندارید، توصیه می کنیم که آن
را تهیه کنید.
تلویزیون جدید من تا چند
سال به درستی کار خواهد کرد؟
پاسخ کوتاه این سوال این است که برای مدت زمانی طولانی کار می کند. نگران
نباشید.
آیا می توان از تلویزیون
به عنوان مانیتور استفاده کرد؟
البته که می توان. در ضمن معمولاً LCD ها برای کاربردهای سنگین
و طولانی مدت مثل مانیتور و مانند آن مناسب تر هستند.
تکنولوژی هایی مثل OLED و تلویزیون هایی با رزولوشن ۴K چگونه هستند؟
این تکنولوژی ها جدید و گران قیمت هستند. بنابراین با وجود اینکه
کیفیت عالی دارند، تا سه، چهار سال بعد هم ممکن است با پلاسما ها و LCD ها رقابت چندانی نداشته باشند.